codzienny taniec kolorów

        Budząc się rano, pomyślałam sobie; - ile światła! -
Moje łóżko zalewała rzeka słońca, bo dzień zaczął się pięknie.Ogród pulsował kolorami kwiatów. Poranne słońce wyostrzało barwy. Teraz w naszym ogrodzie przeważa kolor różowy i amarantowy, z odrobiną fioletu. Gdzieniegdzie tylko pływają żółte plamki  kielichów, które starają się wtapiać w całą gamę odcieni czerwcowej zieleni. Aby nie było zbyt pastelowo, monotonię przerywają pojedyncze akcenty czerwieni.
Żyjemy w kolorowym świecie. Gdy jest nam lekko na duszy, świat nabiera głębi kolorów, gdy nam smutno, barwy szarzeją...Kocham wszystkie pory roku, bo każda z nich charakteryzuje się innym kolorytem, inną paletą. Barwy mają dla mnie duże znaczenie. Może dlatego maluję, bo rozświetlam sobie świat kolorami.
W zasadzie wiele spraw kojarzę z kolorem. Myśląc o uczuciach, przypasowuję im barwy i odcienie. Tak samo jest z muzyką, nastrojem...Pamiętam, jak bardzo zachwycały mnie purpurowe zatoki nieba, gdy jako nastolatka, wczesnym rankiem biegłam do szkolnego autobusu.Ciemne chmury malowały na nich jakieś wyspy, lądy... Myślałam sobie; - być może to mapa tajemniczej krainy, w której schowano skarby?
Kto potrafi ją odczytać, zdobędzie szczęście.-
 Minęło troszkę lat, ale mimo wszystko, gdy oglądam kolorowe zatoki nieba , nie potrafię powstrzymać się przed takim magicznym myśleniem, choć wiem, że nie ma w nim żadnego sensu. Szczególnie, gdy oglądam purpurowe zachody słońca, cieszę się, że świat jest tak bardzo kolorowy.Obecnie czerwień jest moją ulubioną barwą. Dodaje tyle energii!